1η ΜΑΪΟΥ 1886
Η 1η Μαΐου ή Πρωτομαγιά καθιερώθηκε ως μέρα γιορτής της εργατικής τάξης το 1889, από το Διεθνές Εργατικό Συνέδριο του Παρισιού για να τιμήσει τα θύματα της μεγάλης και αιματηρής απεργίας που είχε γίνει στο Σικάγο, 3 χρόνια πριν το 1886.
Η πάλη για την καθιέρωση του οχταώρου είχε αρχίσει από την δεκαετία του 1860. Το 1884, η Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας (FOTLU: Federation of Organized Trades and Labor Unions of the United States and Canada ) μαζί με την Διεθνή ένωση εργατών (IWPA: International Working People's Association), ψήφισε μια απόφαση η οποία όριζε ότι από την 1η Μαΐου του 1886 θα καθιερωνόταν το οχτάωρο και ξεκίνησε εκστρατεία γενικής απεργίας. Μάλιστα, καλούσε όλα τα εργατικά συνδικάτα να ακολουθήσουν αυτή την οδηγία απαρέγκλιτα [Αρνητική θέση στην απεργία όμως πήρε ένα άλλο σημαντικό εργατικό σωματείο γνωστό ως Knights of Labor το οποίο μαχόταν υπέρ της πλήρους κατάργησης της παιδικής απασχόλησης, διεκδικούσε ίσα δικαιώματα αμοιβές σε άνδρες και γυναίκες στους έγχρωμους - κυρίως μαύρους - εργάτες κ.λ.π.]. Παρά ταύτα, το ψήφισμα βρήκε άμεσα υποστήριξη από την πλειοψηφία των εργαζομένων και της εργατικής τάξης, η οποία μέχρι τότε αναγκαζόταν να δουλεύει δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες ημερησίως, [περίπου όπως και σήμερα ξανά και άτυπα αρχίζει να καθιερώνεται].
Έτσι, όταν η Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας οργάνωσε μαζική απεργία την 1 Μαΐου του 1886 στο Σικάγο ανταποκρίθηκαν 90.000 εργαζόμενοι που ήταν τότε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο, 10.000 στη Νέα Υόρκη, 11.000 στο Ντιτρόιτ και αλλού. Υπολογίζεται ότι συνολικά 350,000 εργάτες από όλη τη χώρα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα σε σύνολο 1200 εργοστασίων. Η πόλη του Σικάγο κυριολεκτικά παρέλυσε: Όλες οι εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στην πόλη αναγκάστηκαν να διακόψουν την λειτουργία τους.
Το σύνθημα εκείνης της απεργίας ήταν "8 ώρες δουλεία, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνος". Οι εργάτες διεκδικούσαν το οχτάωρο αλλά οι εργοδότες είχαν αντίθετη γνώμη.
Η πάλη για την καθιέρωση του οχταώρου είχε αρχίσει από την δεκαετία του 1860. Το 1884, η Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας (FOTLU: Federation of Organized Trades and Labor Unions of the United States and Canada ) μαζί με την Διεθνή ένωση εργατών (IWPA: International Working People's Association), ψήφισε μια απόφαση η οποία όριζε ότι από την 1η Μαΐου του 1886 θα καθιερωνόταν το οχτάωρο και ξεκίνησε εκστρατεία γενικής απεργίας. Μάλιστα, καλούσε όλα τα εργατικά συνδικάτα να ακολουθήσουν αυτή την οδηγία απαρέγκλιτα [Αρνητική θέση στην απεργία όμως πήρε ένα άλλο σημαντικό εργατικό σωματείο γνωστό ως Knights of Labor το οποίο μαχόταν υπέρ της πλήρους κατάργησης της παιδικής απασχόλησης, διεκδικούσε ίσα δικαιώματα αμοιβές σε άνδρες και γυναίκες στους έγχρωμους - κυρίως μαύρους - εργάτες κ.λ.π.]. Παρά ταύτα, το ψήφισμα βρήκε άμεσα υποστήριξη από την πλειοψηφία των εργαζομένων και της εργατικής τάξης, η οποία μέχρι τότε αναγκαζόταν να δουλεύει δώδεκα και δεκατέσσερις ώρες ημερησίως, [περίπου όπως και σήμερα ξανά και άτυπα αρχίζει να καθιερώνεται].
Έτσι, όταν η Αμερικάνικη Ομοσπονδία Εργασίας οργάνωσε μαζική απεργία την 1 Μαΐου του 1886 στο Σικάγο ανταποκρίθηκαν 90.000 εργαζόμενοι που ήταν τότε το μεγαλύτερο βιομηχανικό κέντρο, 10.000 στη Νέα Υόρκη, 11.000 στο Ντιτρόιτ και αλλού. Υπολογίζεται ότι συνολικά 350,000 εργάτες από όλη τη χώρα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα σε σύνολο 1200 εργοστασίων. Η πόλη του Σικάγο κυριολεκτικά παρέλυσε: Όλες οι εταιρίες που δραστηριοποιούνταν στην πόλη αναγκάστηκαν να διακόψουν την λειτουργία τους.
Το σύνθημα εκείνης της απεργίας ήταν "8 ώρες δουλεία, 8 ώρες ανάπαυση, 8 ώρες ύπνος". Οι εργάτες διεκδικούσαν το οχτάωρο αλλά οι εργοδότες είχαν αντίθετη γνώμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου