Aγώνας ενάντια στο φόβο

Από τον Θανάση Κικινή, μέλος ΔΣ ΔΟΕ (ΔΑΚΕ ΠΕ)
Λίγες ώρες πριν την απεργία της 10ης Φεβρουαρίου που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ, ηχούν αγωνιώδη τα ερωτήματα των συναδέλφων στα σχολεία και στις Γενικές Συνελεύσεις:
«Πόσα θα χάσουμε απ ‘περικοπή των επιδομάτων;»
«Πότε θα βγούμε, αν βγούμε, στη σύνταξη;»
«Για πόσον καιρό θα ισχύουν οι πίνακες διορισμού πριν μας κλέψουν την προϋπηρεσία και οδηγηθούμε στη μηχανή του ΑΣΕΠ;»
Ένα είναι βέβαιο. Ποτέ άλλοτε στην πρόσφατη συνδικαλιστική ιστορία, δεν καλλιεργήθηκε σε τέτοιο βαθμό η ηττοπάθεια στον εκπαιδευτικό κόσμο (και στους εργαζόμενους γενικότερα), ετοιμάζοντάς τον για την αποδοχή του … μοιραίου.
Λες κι αίφνης η ηχηρή αντίδραση στις προεκλογικές εξαγγελίες του Κ. Καραμανλή περί «παγωμένων» μισθών όπως εκφράστηκε με τη λαϊκή ετυμηγορία της 4ης Οκτωβρίου, παρασύρθηκε από τη ληστρική λαίλαπα που εξαπέλυσε εναντίον μας ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου (αυτός που καταδίκαζε την προοπτική «παγώματος» και διατυμπάνιζε ότι χρήματα υπήρχαν τελικά και … ήξερε πως θα τα βρει στις τσέπες μας).
Λες κι αίφνης έχουμε ξεχάσει πόσα χρόνια μένει παγωμένο το αίτημα για 1400 € αιτίας των συνεχών ανατιμήσεων των καταναλωτικών στο νεοδιόριστο, στην κατάψυξη του τελευταίου «ενιαίου» μισθολογίου του 2003, ενώ οι καθηλωμένοι μισθοί μας χάνουν συνεχώς την αγοραστική τους αξία εξ ‘αγαθών.
Λες κι αίφνης θεωρούνται δεδομένα τα όσα απαράδεκτα «έθεσε σε δημόσια διαβούλευση» η κ. Διαμαντοπούλου, προαναγγέλλοντας στην ουσία την πλήρη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση, στρώνοντας το έδαφος για την υπαγωγή στους ΟΤΑ και «ντύνοντας κομψά» τη σύνδεση αξιολόγησης – υπηρεσιακής και μισθολογικής εξέλιξης.
Η καμπάνα της αφύπνισης χτυπά δυνατά, γιατί θα είναι οδυνηρό αν αποδεχτούμε ως μοιραίο δεδομένο ότι:
Θα μας «τσακίσουν» μισθολογικά, φορολογικά κι ασφαλιστικά.
Το Μάρτιο η κ. Διαμαντοπούλου θα καταθέσει ένα σχέδιο νόμου που θα μετατρέπει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών σε θρίλερ.
Οι διεκδικήσεις μας θα πέσουν θύμα της ιδεολογικής τρομοκρατίας και του κοινωνικού αυτοματισμού (ο εργαζόμενος ενάντια στον άλλο εργαζόμενο) που σπέρνουν καθημερινά από τα ΜΜΕ οι καλοπληρωμένοι εντολοδόχοι «δημοσιογράφοι».
Στις 10 Φεβρουαρίου δεν έχουμε την πολυτέλεια της αδράνειας.
Στις 10 Φεβρουαρίου τα σχολεία πρέπει να μείνουν βουβά. Όλες οι φωνές ν’ ακουστούν ενωμένες στις απεργιακές συγκεντρώσεις.
Στις 10 Φεβρουαρίου επιβάλλεται να ξεκαθαρίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε ξανά για λογαριασμό αυτών που δημιούργησαν την «κρίση». Δεν πρόκειται να δεχτούμε το μέλλον που προετοιμάζουν ερήμην μας. Δε θα τους κάνουμε το χατίρι να μείνουμε αδρανείς θεατές.
Στις 10 Φεβρουαρίου θα τους αναγκάσουμε να ακούσουν τη φωνή μας.
Και μετά τι; Ακολουθεί εύλογο το ερώτημα.
Ουσιαστική και δυναμική αντίδραση της ΔΟΕ. Τέλος στη στασιμότητα και τις «χλιαρές» αντιδράσεις που προσπαθεί να επιβάλλει η πλειοψηφία της ΠΑΣΚ.
Συντονισμός με την ΟΛΜΕ και δημιουργία πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα προτάξει τα ζητήματα της εκπαίδευσης και θ ‘αποτελέσει τροχοπέδη στα αντιεκπαιδευτικά οράματα του Υπουργείου Παιδείας.
Ανάληψη δράσεων (επαφές με κόμματα και φορείς, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας) με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν παιδείας, την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπ / κών και την αποτροπή της μισθολογικής, φορολογικής, ασφαλιστικής λεηλασίας.
Απεργιακά βήματα με προοπτική και καλλιέργεια προϋποθέσεων συνέχειας κι επιτυχίας.
Η πίστη στις δυνάμεις μας και στο δίκαιο του αγώνα μας είναι η απάντηση στο κλίμα εκφοβισμού που προσπαθούν να μας επιβάλλουν.

ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΕΣ ΜΕ ΜΑΣΤΕΡ... MADE IN USA

Εκ του αποτελέσματος κρίνοντες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η πλειονότης εκείνων που γέμισαν με masters και Phd’s, στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, που επέστρεψαν στα πάτρια εδάφη και χρησιμοποιούνται δικαίως ως φωστήρες από την κυβέρνηση, αντί να φέρουν μαζί τους τη νέα αύρα του ωκεανού, μπας και αλλάξουν τα επαρχιώτικα μυαλά της ψαροκώσταινας, επανεντάσσονται στον υπάρχοντα κοινωνικό ιστό που συντηρείται χρόνια τώρα με πρωτοφανείς ερασιτεχνισμούς και παγκόσμιες πρωτοτυπίες.

Η κυβέρνηση είπε ότι θα αυξήσει τους φόρους στα καύσιμα. Το είπε αλλά δεν το έκανε. Αποτέλεσμα του ερασιτεχνισμού; Ο πλουτισμός των επιτηδείων που συγκεντρώνουν στοκ με τη σημερινή τιμή για να πουλήσουν στον κακόμοιρο καταναλωτή με τη νέα τιμή κι έχοντας αποκομίσει τεράστια κέρδη.

Ετερος ερασιτεχνισμός; Τα περί συνταξιοδότησης. Θα αφορά στους προ του 1993, στους προ του 1982, σε αυτούς που γεννήθηκαν σήμερα, θα δουλεύουμε σαράντα χρόνια, μια ζωή, δεν θα παίρνουμε ποτέ σύνταξη; Δεν είναι δυνατόν να αφήνουν να διαρρέουν όλα αυτά στον Τύπο και μετά να προσπαθούν να μαζέψουν τα αμάζευτα. Ετερος ερασιτεχνισμός; Τα περί φορολόγησης. Ετσι κι αλλιώς οι μισθωτοί θα πληρώσουν τη νύφη. Πλούσιοι ή φτωχοί μισθωτοί. Και μετά θέλουμε επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα. Ολοι θα φύγουν για Βουλγαρία, Ρουμανία και Βαλτική. Ο οικογενειακός προϋπολογισμός πάει περίπατο.

Κι ο ερασιτεχνισμός τέλος δεν έχει. Μέγας ερασιτέχνης αναδεικνύεται ο υπουργός Μ. Χρυσοχοΐδης, ο οποίος φαίνεται ότι για να είναι εντός μόδας «μπλογκάρει» πολύ, ενστερνίζεται τις μπαρούφες που βλέπει και τις ξεστομίζει στη Βουλή, χωρίς δεύτερη σκέψη. Αλήθεια, πώς μαζεύεται το «Ο Ομπάμα είναι μουσουλμάνος»; Μόνο με την παρέμβαση Πετσάλνικου «να διαγραφεί αυτό από τα πρακτικά»; Δεν το είπε ο υπουργός του ΠΑΣΟΚ; Εμείς πάντως το ακούσαμε.

ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΠΑΖΙΕΣ Η ΒΕΝΖΙΝΗ ΠΕΤΑΞΕ ΣΤΟ 1,30Ε

ΑΝΤΕ ΧΑΣΟΥ ΓΚΟΓΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΣΟΥ!

Υπόθεση Ζίμενς(Μίζνες): Ο Τρεπεκλής, πήγε τους εκπροσώπους της SAIC δύο φορές στο ΥΠΕΞ, στο γραφείο του συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου

Τουλάχιστον δύο φορές, ο Γιώργος Τρεπεκλής, μαζί με εκπροσώπους της SAIC, επισκέφθηκαν το υπουργείο Εξωτερικών, όταν επικεφαλής του ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, αναφέρει σε δύο καταθέσεις του ο κ.Παύλος Πεζάς. Ως γνωστόν, ο κ.Τρεπεκλής ήταν εκπρόσωπος της αμερικανικής εταιρείας, SAIC, η οποία ήταν επικεφαλής της κοινοπραξίας εταιρειών για το C4i. Υπερεργολάβος της κοινοπραξίας ήταν η Siemens. Ο κ.Πεζάς από την πλευρά του, κατέθεσε στο πλαίσιο της διερεύνησης του σκανδάλου Siemens, ως εκπρόσωπος της αντίπαλης στη SAIC εταιρεία Thales και επέμεινε για τις σέσεις Τρεπεκλή «με την οικογένεια Παπανδρέου και τις πολύ στενές σχέσεις με το ΠΑΣΟΚ, γενικότερα».

Ειδικότερα, στην κατάθεσή του, στις 30 Ιουνίου 2008, είπε ότι «ο αντιπρόσωπος της SAIC, κ.Τρεπεκλής, μαζί με εκπροσώπους της ίδιας εταιρείας, επισκέφθηκαν τουλάχιστον δυό φορές το υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο διαδικαστικά δεν εμπλεκόταν στη διαδικασία». Στις 5-2-2009, σε άλλη κατάθεσή του, ανέφερε, πάλι για τον κ.Τρεπεκλή: «Ηταν ενεργή η συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις, μάλιστα στις συναντήσεις που γίνονταν, επειδή προτιμούσαν οι συνεννοήσεις να γίνονται στα ελληνικά, μιλούσε εκείνος για λογαριασμό της SAIC. Βέβαια, από όσο γνωρίζω ο Τρεπεκλής δεν είχε προηγούμενη εμπειρία σε θέματα έργων που αφορούν ασφάλεια και ειδικότερα αναπτυγμένων συστημάτων C4i. Λόγω αυτής της έλλειψης εμπειρίας σε τέτοιου είδους εξειδικευμένο έργο, εκτιμώ ότι οι κύριοι λόγοι της ανάμειξής του με τη SAIC ήταν το γεγονός ότι ο ίδιος είχε ιδιαίτερα στενά προσωπικές σχέσεις με την οικογένεια Παπανδρέου και από έρευνα που έχω κάνει, λόγω ακριβώς της ανάμειξής του στην υπόθεση, διαπίστωσα, μέσω τρίτων που διεξήγαγαν σχετική έρευνα, ότι εθεάθη αυτός μαζί με στελέχη της SAIC να κατεβαίνουν από αυτοκίνητο, το οποίο είχε σταθμεύσει στην είσοδο του υπουργείου Εξωτερικών και να εισέρχονται εντός αυτού. Και όλα αυτά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας για την ανακήρυξη του αναδόχου. Το γεγονός της επίσκεψης του Τρεπεκλή και των στελεχών της SAIC, κατά την επίμαχη περίοδο στο ΥΠΕΞ, την επιβεβαίωσε σε μένα και ο Τ.Τ. (σ.σ. αναφέρει όνομα δημοσιογράφου), ο οποίος βρισκόταν εντός του γραφείου συμβούλου του τότε υπουργού Εξωτερικών –μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή το όνομά του- και μου είπε ότι είδε τον Τρεπεκλή να εισέρχεται στο γραφείο του συμβούλου».

Εάν πράγματι ισχύει κάτι τέτοιο, είναι απορίας άξιον ποιόν σύμβουλο του κ.Γ.Παπανδρέου και για ποίο λόγο επισκέφθηκε η ομάδα των αμερικανών με τον κ.Τρεπεκλή. Στην κατάθεσή του, ο κ.Πεζάς, αφού αφήνει να εννοηθεί πως η κατακύρωση του έργου για το C4i στην SAIC, ήταν τουλάχιστον παράτυπη, αναφέρει ότι η εταιρεία Thales, με επιστολή της προς τον τότε πρωθυπουργό, κ.Σημίτη, στις 28-2-2003, παρέθεσε όλες τις μεθοδεύσεις για να δοθεί το έργο στην κοινοπραξία της SAIC και να αποκλειστεί η αμερικανο-γαλλική κοινοπραξία, TRS. Η επιστολή κοινοποίθηκε σε πολλούς υπουργούς και άλλους αρμόδιους παράγοντες φορέων (π.χ. «Αθήνα 2004»). Μεταξύ αυτών, στους υπουργούς Αμύνης, Γ.Παπαντωνίου, Δημόσιας Τάξης, Μ.Χρυσοχοΐδη, Εσωτερικών, Κ.Σκανδαλίδη, αλλά και στον τότε υπουργό Εξωτερικών, κ.Παπανδρέου. Ο τελευταίος, ήταν ο μοναδικός υπουργός που κατά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στις 13-3-2003, οπότε κατακυρώθηκε το έργο στη SAIC, απουσίαζε από τη συνεδρίαση.

Σε άλλο σημείο της κατάθεσής του, ο κ.Πεζάς λέγει ότι πρόσωπο, του οποίου το όνομα αναφέρει, του είχε πεί ότι «υπήρχαν συστάσεις, μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων προς το γραφείο του πρωθυπουργού από τον αδελφό του (σ.σ. εννοεί τον αδελφό του κ.Σημίτη), προκειμένου να ευνοηθούν τα γερμανικά συμφέροντα». Οσον αφορά τον τότε υφυπουργό Δημόσιας Τάξης, κ.Μαλέσιο, ο οποίος αρχικώς χειρίστηκε το έργο C4i, μεταξύ άλλων, λέγει: «Ο κ.Μαλέσιος άλλαξε δύο μέλη της επιτροπής (σ.σ. επιτροπή αξιολόγησης από ειδικούς) και έβαλε στη θέση τους άτομα που είχαν συμμετάσχει στη σύνταξη των τευχών. Γεγονός που δεν επιτρέπεται από τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος αρ.16, αφού πρέπει να είναι διαφορετικό το πρόσωπο που έχει συντάξει τα τεύχη, δηλαδή που προδιαγράφει, και διαφορετικό το πρόσωπο που αξιολογεί. Στη συνέχεια, αυτά τα δύο μέλη προσπάθησαν να πείσουν τα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής αξιολόγησης ότι θα έπρεπε να επιλεγεί η προσφορά της SAIC».

πηγή:Ε.Τ.

Αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν τα πράγματα, απομένει να αποκαλυφθεί ποιος είχε συμφέρον να δραπετεύσουν οι ταμίες της ΖΙΜΕΝΣ και ποιος τους βοήθησε να φύγουν προεκλογικά η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ; ε,ρε γλέντια!!

ΚΑΜΑΡΩΣΤΕ ΤΟΥΣ! 

ΤΟ 2008 ΞΕΣΗΚΩΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΔΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ Ο ΓΑΠ ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ;

• 
  
  ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΥΝ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ;
• 
  
  ΑΥΤΗ Η ΠΑΛΙΟΣΑΒΟΥΡΑ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΠΟΤΕ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ;
• 
  
  ΠΩΣ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ, ΝΑ ΖΟΥΝ ΜΕ ΚΟΥΠΟΝΙΑ ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΣΟΒΙΕΤ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΟΤΕ Λ.Δ.ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ;

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ(ΠΑΣΟΚ) ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ!

ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΦΑΥΛΟΥΣ  ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΩΝ ΔΕΛΤΙΩΝ ΤΩΝ 8.

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!   

ΑΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ:

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ;

Η ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΑΠ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΔΕΣΜΕΥΟΤΑΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΘΙΓΟΥΝ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.ΤΩΡΑ ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΔΟΚΙΜΟ Μ.Ο.ΖΩΗΣ!!!

ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΑΝ (ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ) ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑΝ, ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΦΤΑΙΜΕ;

Οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι σημερινοί σαραντάρηδες τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα, οι ένστολοι και οι γυναίκες είναι οι ομάδες των ασφαλισμένων που θίγονται από τις προωθούμενες κυβερνητικές αλλαγές στο ασφαλιστικό. Ολοι οι παραπάνω θα δουν να αυξάνονται τα όρια ηλικίας που απαιτούνται, προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν, αφού κεντρικός στόχος της ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας είναι να κλείσουν οι πόρτες εξόδου πριν από το 65ο έτος ηλικίας.

Και αυτό, παρά τις αντίθετες φωνές που ακούγονται και επιμένουν ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης δεν θα λύσει το πρόβλημα, αφού μια αύξηση δύο ετών θα δώσει «ανάσα» μόλις 7 μηνών.

«Τα πάντα εξαρτώνται από τους πόρους και ιδίως την αντιμετώπιση της εισφο ροδιαφυγής» επισήμανε χαρακτηριστικά ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης.

To μεγάλο, όμως, χαστούκι θα το δεχτεί το σύνολο των ασφαλισμένων, εκτός από αυτούς που έχουν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα, από τη μεγάλη μείωση τόσο της κύριας όσο και της επικουρικής σύνταξης. Οι απώλειες θα είναι τέτοιας έκτασης, που, όπως υποστηρίζουν γνώστες της κοινωνικής ασφάλισης, μόνον όσοι έχουν μόνιμη εργασία με υψηλά εισοδήματα θα έχουν τη δυνατότητα να στραφούν στην ιδιωτική ή την επαγγελματική ασφάλιση, προκειμένου να «αυγατίσουν» τη σύνταξή τους.

Oυσιαστικά, με το νέο τρόπο υπολογισμού των συντάξεων, προβλέπονται παρεμβάσεις σε τέσσερα επίπεδα.

Kαθιερώνεται βασική σύνταξη για όλα τα Tαμεία (μισθωτών, αυτοαπασχολουμένων, εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κ.ά.), με εξαίρεση τον OΓA. H βασική σύνταξη θα χορηγείται σε όσους έχουν συμπληρώσει 4.500 ημέρες ασφάλισης, αλλά και στους ανασφάλιστους, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις που θα τεθούν (π.χ. όριο ηλικίας).

Tο ποσό της σύνταξης θα εξαρτηθεί από το πότε θα τεθεί σε ισχύ η σχετική ρύθμιση (π.χ. με τα σημερινά δεδομένα το ποσό θα μπορούσε να οριστεί στα 350 με 400 ευρώ). Oι εργαζόμενοι με τη συμπλήρωση 4.500 ημερών ασφάλισης θα παίρνουν τη βασική σύνταξη και στη συνέχεια το ποσό αυτό θα προσαυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των ενσήμων.

Oυσιαστικά, θα εφαρμοστεί ένα «αναλογικό» σύστημα, ώστε κάθε χρόνος ασφάλισης μετά τη συμπλήρωση 15ετίας να οδηγεί σε προσαύξηση της βασικής σύνταξης. Στο πλαίσιο αυτό, η ηγεσία του υπουργείου Eργασίας διαβεβαιώνει πως «κανένα ένσημο δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένο». Σήμερα δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στο ποσό της σύνταξης για όσους έχουν από 4.500 έως και 7.500 ημέρες ασφάλισης.

Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν αναλογιστές και συνδικαλιστές, η εφαρμογή αυτού του ανταποδοτικού συστήματος υπολογισμού συντάξεων οδηγεί σε σημαντική μείωση των παροχών. Η μεγάλη μείωση αναμένεται και στις επικουρικές συντάξεις, που έτσι και αλλιώς πλήττονται από το 2013, με την εφαρμογή του νόμου Πετραλιά. Η κυβέρνηση θα ανοίξει τα χαρτιά της για τις προωθούμενες αλλαγές στα όρια ηλικίας και στις συντάξεις την ερχόμενη Τρίτη, σε συνεδρίαση της επιτροπής ειδικών για το ασφαλιστικό, αλλά ήδη εμφανίζεται ανακόλουθη των δεσμεύσεών της.

Αναλυτικά, οι ομάδες των εργαζομένων που θα πληγούν από τις κυβερνητικές παρεμβάσεις είναι:

➊ Δημόσιοι υπάλληλοι, που συνταξιοδοτούνται με 35 έτη υπηρεσίας. Σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς μπορούν να αποχωρήσουν σε ηλικία 58 ετών, ωστόσο αναμένεται να υπάρξει αύξηση του ορίου ηλικίας στο 60ό έτος. Ετσι θα ισχύουν ενιαίοι κανόνες σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

➋Στρατιωτικοί και εργαζόμενοι στα Σώματα Ασφαλείας. Θεωρείται σχεδόν βέβαιη η αύξηση των απαιτούμενων ετών ασφάλισης από 25 στα 35 για συνταξιοδότηση χωρίς όριο ηλικίας. Από εκεί και πέρα, το ζητούμενο είναι εάν οι ένστολοι μετά τη συμπλήρωση της 25ετίας θα τοποθετούνται σε θέσεις γραφείου.

➌Εργαζόμενες στο δημόσιο τομέα. Τουλάχιστον πέντε χρόνια θα αυξηθούν τα όρια για τη συνταξιοδότηση των γυναικών στο Δημόσιο και στα Σώματα Ασφαλείας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, 140.000 γυναίκες θα επηρεαστούν από την εξίσωση των ορίων ηλικίας, μετά την καταδίκη της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Μεγάλες χαμένες από τις αλλαγές στο δημόσιο τομέα θα είναι οι «παλαιές ασφαλισμένες», δηλαδή όσες ξεκίνησαν να εργάζονται την 1η Ιανουαρίου 1983 έως και τις 31 Δεκεμβρίου 1992. Οι συγκεκριμένες ασφαλισμένες θα δουν τα όρια συνταξιοδότησης να αυξάνονται, ακόμη και αν υποβάλουν αίτηση για μειωμένη σύνταξη.

Σε πιο δυσμενή κατάσταση βρίσκονται οι γυναίκες με τρία παιδιά που ασφαλίστηκαν πριν από το 1993. Σήμερα αποχωρούν με 20ετή υπηρεσία ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας, ενώ αν περάσει η εξίσωση των ορίων ηλικίας πρέπει να συμπληρώσουν 37 έτη υπηρεσίας. Οι αλλαγές αγγίζουν και τις «νεότερες» ασφαλισμένες, εφό σον βγουν στη σύνταξη ως μητέρες ανηλίκων ή έχουν πάνω από τρία παιδιά. Για παράδειγμα, μητέρα ανηλίκου που ξεκίνησε να εργάζεται μετά το 1993 σήμερα παίρνει πλήρη σύνταξη με 20ετία σε ηλικία 55 ετών, ενώ μετά τις αλλαγές πρέπει να κάνει υπομονή μέχρι το 65ο έτος της ηλικίας.

Οι γυναίκες που δεν κινδυνεύουν είναι όσες ξεκίνησαν να εργάζονται μετά την 1η Ιανουαρίου 1993 και δεν θα πάρουν σύνταξη ως μητέρες ανηλίκων. Στην περίπτωση αυτή υπάρχουν ήδη ενιαία όρια συνταξιοδότησης ανδρών και γυναικών τόσο στο Δημόσιο όσο και στα άλλα ταμεία.

➍Εργαζόμενοι σε βαρέα και αναπηρικά επαγγέλματα στον ιδιωτικό τομέα. Θα συσταθεί επιτροπή ειδικών, η οποία θα αποφασίσει ποια επαγγέλματα θα μείνουν στη λίστα (η οποία δεν έχει ανανεωθεί για περισσότερο από είκοσι χρόνια). Σε όσα επαγγέλματα εξαιρεθούν από το ευνοϊκό αυτό καθεστώς έρχεται αύξηση των ορίων ηλικίας από 5 έως και 7 χρόνια. Aσφαλισμένος μετά το 1993 σήμερα μπορεί να πάρει σύνταξη σε ηλικία 60 ετών, ενώ σε περίπτωση που εξαιρεθεί από αυτό το ευνοϊκό καθεστώς θα πρέπει να συμπληρώσει το 65ο έτος. Επιπλέον, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι θα δουν το μισθό τους να συρρικνώνεται κατά 250 ευρώ το μήνα, καθώς θα χάσουν το ειδικό επίδομα που δικαιούνται σήμερα όσοι είναι στα βαρέα και ανθυγιεινά.

Η απώλεια του ειδικού επιδόματος επηρεάζει και τις συντάξεις, οι οποίες για τους νέους ασφαλισμένους θα είναι μειωμένες από 10% μέχρι 20%. Είναι χαρακτηριστικό πως σήμερα εργαζόμενος με μισθό 1.400 ευρώ και 35ετία δικαιούται σύνταξη 980 ευρώ, ενώ μετά τις αλλαγές θα περιοριστεί στα 840.

Οι αλλαγές δεν θα ισχύουν μόνο για τον ιδιωτικό τομέα, αλλά θα υπάρξει επέκταση του θεσμού των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων στο δημόσιο τομέα.

ΕΛΛΗΝΕΣ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΤΩΝ 8.
ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΗ ΛΟΒΟΤΟΜΗ ΚΑΙ ΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ-ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΗΣ ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΝΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟΝ Κ.ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!..

ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ;

Πριν από τις εκλογές ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ως εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ συνήθιζε να λέει ότι «το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι οι πλάκες του Μωυσή». Ο ίδιος μάλιστα υποστήριζε ότι σε περιόδους κρίσης είναι παράλογο να προτάσσεται ως κυρίαρχη προτεραιότητα η δημοσιονομική σταθερότητα σε βάρος του στόχου της ανάκαμψης της οικονομίας.

Χθες, ως υπουργός Οικονομικών αναγκάσθηκε να παραδεχθεί ότι τα πρόσθετα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, όπως το γενικό πάγωμα μισθών και η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ελήφθησαν για τον κατευνασμό των αγορών και την εκτόνωση των κερδοσκοπικών πιέσεων στα ομόλογα. Δηλαδή οι ασφαλισμένοι θα πληρώσουν τα σπρεντ των δεκαετών ομολόγων. Μία εβδομάδα νωρίτερα σε συνάντηση που είχε με τους εφοριακούς ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ακόμη πιο κυνικός λέγοντας ότι «οι Βρυξέλλες και οι αγορές θέλουν αίμα». Προφανώς η κυβέρνηση έδωσε αρκετές μπουκάλες με το διάγγελμα της περασμένης Τρίτης.

Πού είναι, αλήθεια, η προεκλογική επαναστατική διάθεση του ΠΑΣΟΚ για ανατροπή του οικονομικού σκηνικού στην ευρωζώνη και ακόμη περισσότερο πού βρίσκονται οι μετεκλογικές πολιτικές για ανάκαμψη της οικονομίας μέσα από επεκτατικές κινήσεις για τόνωση της ρευστότητας και ενίσχυση των μικρομεσαίων; Οι προεκλογικές υποσχέσεις πνίγηκαν μέσα στις θάλασσες των αγορών αλλά το ανησυχητικό είναι ότι οι κερδοσκόποι των ομολόγων δεν φάνηκε να χόρτασαν από αίμα. Τα επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου παραμένουν σε υψηλά επίπεδα καθώς τώρα οι πιέσεις τροφοδοτούνται από τις νεότερες ανησυχίες των επενδυτών για τις υπόλοιπες μεσογειακές χώρες της ευρωζώνης με αποτέλεσμα η αναταραχή από την αγορά ομολόγων στην Ιβηρική Χερσόνησο να μεταφέρεται και στην εγχώρια.

Από τη στιγμή, όμως, που η κυβέρνηση λαμβάνει αποφάσεις ανάλογα με τις διακυμάνσεις στα επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου, κάτι που δημιουργεί πρόσθετους κινδύνους για νέο γύρο κερδοσκοπικών παιχνιδιών, το ερώτημα που προκύπτει είναι εάν υπάρχει συνολικό σχέδιο για ανάταξη της οικονομίας.

Σε αντίθετη περίπτωση, η αυστηρή δημοσιονομική πολιτική θα προκαλέσει περαιτέρω συρρίκνωση της ζήτησης και η οικονομία θα μπει σε ένα φαύλο κύκλο ανεργίας και ύφεσης.

Ο ΚΑΡΠΑΖΟΕΙΣΠΡΑΤΟΡΑΣ ΓΑΠ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΦΑΠΕΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ, ΑΡΧΙΣΕ ΤΩΡΑ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ!

ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ 4 ΜΗΝΕΣ ΣΥΝΩΝΥΜΟ ΤΗΣ ΚΑΡΠΑΖΙΑΣ...

Θυσίες χωρίς αντίκρισμα

Η κριτική που δέχθηκε χθες το οικονομικό επιτελείο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ήταν σε μεγάλο βαθμό δικαιολογημένη. Οι αποφάσεις για την οικονομία ελήφθησαν από την κυβέρνηση με καθυστέρηση, που κόστισε ακριβά στον Κρατικό Προϋπολογισμό, και δεν έχουν καμία σχέση με τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ για σημαντικές αυξήσεις μισθών στο Δημόσιο και δυναμική αναπτυξιακή πολιτική.

Οι περισσότεροι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος γίνονται δέκτες παραπόνων από τους ψηφοφόρους τους για τη σκληρή εισοδηματική πολιτική, αλλά κυρίως για την έλλειψη ενός σχεδίου που θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας.

Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά, όταν μάλιστα διατυπώνονται εφιαλτικές εκτιμήσεις για διπλασιασμό της ανεργίας και για χιλιάδες λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Επομένως, το πρόβλημα δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με περιοριστικές πολιτικές, αλλά με επενδυτικές πρωτοβουλίες που θα δημιουργούν ή θα συντηρούν θέσεις εργασίας αναθερμαίνοντας την αγορά.
Το οικονομικό επιτελείο θα δώσει την επόμενη εβδομάδα μία ακόμη κρίσιμη εξέταση, καθώς θα ανακοινώσει τις βασικές αρχές του νέου φορολογικού νομοσχεδίου. Με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν περιθώρια άσκησης νομισματικής πολιτικής, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μπορεί να προκύψει μέσα από φορολογικές ρυθμίσεις που θα ενθαρρύνουν επενδύσεις και θα συμβάλουν στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Εάν το οικονομικό επιτελείο εμμείνει σε εισπρακτικές λογικές, τότε το στοίχημα θα χαθεί μαζί με τις θυσίες των φορολογουμένων.