«Δεν δικαιούμαστε να αποτύχουμε»
Την αισιοδοξία τους για την επιτυχή κατάληξη του διαλόγου για την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος, με επίκεντρο τις αλλαγές στο λύκειο και στο εξεταστικό, εξέφρασαν ο υπουργός Παιδείας Ά. Σπηλιωτόπουλος και ο πρόεδρος του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΠΔΕ), καθηγητής Γ. Μπαμπινιώτης, κατά τη χθεσινή, πρώτη συνεδρίαση του οργάνου -το οποίο θα αποτελέσει το βασικό φόρουμ του διαλόγου- στο Ζάππειο.
Θετική προσδοκία
Κηρύσσοντας την έναρξη των εργασιών του ΣΠΔΕ, ο κ. Σπηλιωτόπουλος δεν έκρυψε ότι διακατέχεται «από θετική προσδοκία και ακόμη μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης. Ο στόχος είναι μείζων και δεν δικαιούμαστε να αποτύχουμε. Σ' αυτή την υπόθεση δεν αναγνωρίζω ούτε αντιπάλους ούτε ανταγωνιστές. Αναγνωρίζω συμμάχους και συνυπεύθυνους για το καλό της Παιδείας και του τόπου». Ο υπουργός Παιδείας τόνισε ότι «στην ελληνική κοινωνία, και ιδιαίτερα μεταξύ των νέων ανθρώπων, έχει ωριμάσει η εκτίμηση πως η ώρα των μεγάλων αλλαγών που θα συγκροτήσουν μια γενναία εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έχει φθάσει». Δεσμεύτηκε, δε, ότι «συζητώ τα πάντα. Κάθε ιδέα, κάθε πρόταση και από όποιο κανάλι του διαλόγου προκύψει. Αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου μακριά και πέρα από σκοπιμότητες ή κομματικούς ανταγωνισμούς. Αισθάνομαι πως αυτά δεν έχουν θέση στην πολιτική για την Παιδεία».
Αιχμές για τις «απουσίες»
Ο κ. Σπηλιωτόπουλος αναφέρθηκε και στα κόμματα (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ) και στους εκπαιδευτικούς φορείς (ΟΛΜΕ και, μέχρι ώρας, ΠΟΣΔΕΠ) που απουσιάζουν από το ΣΠΔΕ -και από την Πολιτική Επιτροπή-, λέγοντας ότι «μας αρέσει, δεν μας αρέσει, μας εξυπηρετεί, δεν μας εξυπηρετεί -και αναφέρομαι κυρίως σε όσους η θέση τους παραμένει κενή σ' αυτή την αίθουσα, με δική τους επιλογή-, έχουμε υποχρέωση να προχωρήσουμε. Ο στόχος υπερβαίνει τις όποιες κομματικές διαιρέσεις ή συντεχνιακές περιχαρακώσεις. Χρειάζεται να συζητήσουμε υπεύθυνα, νηφάλια, χωρίς φανατισμούς ή ανέξοδους λαϊκισμούς». Παράλληλα, επανέλαβε τους στόχους στους οποίους θα πρέπει να καταλήξει ο διάλογος, τονίζοντας ότι «ζητάμε τη συμβολή όλων, όχι για να "μερεμετίσουμε" αλλά για να αλλάξουμε συνολικά ένα εκπαιδευτικό σύστημα που αργοπεθαίνει. Που πλημμυρίζει οργή τους νέους και συνθλίβει οικονομικά την ελληνική οικογένεια».